Extra large

We beginnen inmiddels aardig te integreren in Suriname. Onlangs hebben we twee extra large aankopen gedaan.

In Suriname wonen betekent uiteraard dat je een hangmat bij je huis moet hebben. Zodat je elke middag lekker relaxed in je hangmat kan liggen met een Parbo’tje binnen handbereik. Sinds kort kunnen wij ook meedoen aan deze relaxte Surinaamse gewoonte, met onze extra grote familie-hangmat:



Een ander extra large fenomeen in Suriname is de grote auto’s die je overal ziet. Iedereen rijdt het liefst in een grote 4-wheel-drive of een pick-up door de stad. Vanwege de slechte kwaliteit van veel wegen en de grote hoeveelheid regen die hier soms valt, is dat af en toe ook wel handig. Maar meestal is het nogal overdreven in het drukke straatbeeld van Paramaribo.
Uiteraard hebben wij ook zo’n grote bak aangeschaft: een Nissan X-trail 4WD. Nu kunnen we ook zonder problemen tripjes naar de binnenlanden maken over de bauxietwegen en door de jungle.
Een auto kopen in Suriname is sowieso een verhaal apart. Onder nieuwe auto’s verstaat men auto’s uit 2001/2002/2003 geïmporteerd vanuit (meestal) Japan: Toyota, Nissan, Mitsubishi. De prijzen zijn in US dollars, alles is onderhandelbaar, en afrekenen gaat bij voorkeur contant. Dat betekende dus een aantal keren naar de cambio om geld op te nemen en te wisselen. Maar dan heb je uiteindelijk ook wat:

Weekend in Par'bo

Zaterdag zijn we voor het eerst met Pepijn naar babyzwemmen geweest. Dit is in het zwembad bij het Residence Inn hotel, en wordt gegeven door Carien (waar we de eerste 2 nachten hebben gelogeerd). Ondanks dat het rustig was vanwege de regen, was het heel erg leuk. Pepijn moest even wennen aan het water, maar vond het al snel heel fijn. We werden verwelkomd door de andere kinderen met liedjes “helikopter” en “de kikkers”, en Pepijn kreeg van een ander meisje een klein Nemo visje. Daarna hebben we heerlijk met Pepijn gezwommen met aanwijzingen van Carien. Aan het einde was hij helemaal relaxed geworden en viel gelijk in slaap.

De rest van de dag zijn we op zoek gegaan naar een auto. Ze houden hier vooral van grote auto’s / terreinwagens, bij voorkeur wit. Lekker handig op de bauxiet- en andere onverharde wegen, met name in de regentijd. Rara wat voor auto gaan wij kopen…….(daarover een andere keer).

Zondagochtend was er een duathlon (zwemloop) voor kinderen van 4-14 jaar, georganiseerd door de Surinaamse Triathlon Unie (STU), bij zwembad Oase. Ik (Paul) heb daarbij als vrijwilliger geholpen bij het klokken van de zwemtijden. Het was een enorme opkomst (120 deelnemers), en het was geweldig om te zien hoe fanatiek iedereen was, de kinderen, maar vooral de ouders! En wat zwemmen die kinderen al snel! Het niveau van wedstrijdzwemmen bij de jeugd is heel hoog in Suriname.

Maandag was een feestdag: de Dag van de Inheemsen, dit jaar gecombineerd met de viering van 120 jaar Javaanse Immigratie. Bij Fort Zeelandia was een markt met producten van de inheemsen (sieraden, vazen, houtsnijwerk en natuurlijk eten en drinken). Daarnaast waren er optredens van inheemse muziekgroepen. De Surinamers hadden hun best gedaan om zich feestelijk uit te dossen.

Aan de slag bij het RTCS (AZP)

Afgelopen maandag ben ik voor het eerst aan het werk gegaan bij het Radiotherapeutisch Centrum Suriname (RTCS) van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP). Ik werd ontvangen door mijn collega’s Arjan en Stephen, en we hebben meteen het hele gebouw bekeken. Het is een erg mooi gebouw geworden, groen, rood en geel aan de buitenkant (de kleuren van Suriname). Ook van binnen ziet het er goed uit, al is het nog niet helemaal klaar. Er zijn nog werkzaamheden gaande aan de kozijnen, de luchtbehandeling en de koeling voor de bestralingsapparatuur. Daardoor is het erg stoffig op veel plaatsen en zijn veel ruimtes nog niet ingericht. De apparatuur staat er wel en is geïnstalleerd: twee bestralingsapparaten en een CT-scanner. De komende tijd is er veel werk voor ons, om samen met de mensen van de diverse firma’s alles operationeel te krijgen om te kunnen starten met de bestralingsbehandelingen. Ik heb er erg veel zin in, en we gaan vol goede moed aan de slag.

Foto's van het RTCS:
http://picasaweb.google.com/PMAvanHaaren/RTCS?authkey=Gv1sRgCO-6yrjvroOIPw&feat=directlink

Het huis aan de Andirastraat.

We zijn neergestreken in ons ‘eigen’ onderkomen aan de Andirastraat. Het is een mooi en groot huis, waar we de komende drie jaar hopelijk met veel plezier zullen wonen.
We werden zaterdagavond hartelijk ontvangen door Cherita (de beheerder) en haar dochtertje Ishika. Ze vond het erg leuk om ons weer te zien, maar was nog het meest benieuwd naar Pepijn.
Inmiddels zijn we redelijk op orde met de spullen die we hebben, al blijft het nog een beetje behelpen totdat de container met de rest van onze spullen arriveert. Bv. Om Pepijn te ‘baden’ hebben we alleen een piepklein teiltje dat net in de gootsteen past. Voor onszelf hebben we alleen een koude douche (dat blijft overigens zo), maar daar was Pepijn niet zo enthousiast over toen Linda het een keer samen met hem probeerde.
Het is een vrij rustige wijk waar we wonen, waar we volop geluiden om ons heen horen van de vele vogels (maar daarover later meer).

Voor foto's van het huis:
http://picasaweb.google.com/PMAvanHaaren/Andirastraat14Paramaribo?authkey=Gv1sRgCNzF0an5ta7KXA&feat=directlink