Het begon allemaal met de barat: de aankomst van de bruidegom, Robert, met een optocht van toeterende auto’s en een knallende pagara (vuurwerk). Voor zijn binnenkomst op de huwelijkslokatie Lalla Rookh vonden er enkele rituelen plaats door de hindoestaanse priester. De bruidegom was prachtig gekleed in een traditioneel hindoestaans gewaad, maar was wel nerveus en keek alsof hij minister van serieuze zaken was.....
Daarna werd de bruidegom welkom geheten door de familie van de bruid. Er volgden allerlei rituelen, waar we maar weinig van begrepen. Gelukkig kregen we uitleg van Anand (een andere collega uit Rotterdam) en de ouders en zussen van de bruid. Wel hadden we in de gaten dat hij veel geld kreeg van zijn toekomstige schoonfamilie, dat dan wel weer.
Daarna kwam de bruid binnen en betrad de maro: de ‘huwelijkstent’ (cirkel) waar de verder rituelen plaatsvinden en waar het huwelijk voltrokken wordt. Ze zag er prachtig uit in haar traditionele hindoestaanse sari, met vele sieraden en met henna beschilderde handen en voeten.
In de manro vonden zeer veel rituelen plaats in aanwezigheid van de priester, allereerst met de bruid, al dan niet in aanwezigheid van familie of andere belangrijke personen, daarna met de bruidegom. Tenslotte kwamen alle rituelen van de daadwerkelijke huwelijksvoltrekking. We begrepen er wederom niet veel van, maar gelukkig was daar weer Anand voor alle uitleg.
Ondertussen werden we voorzien van lekkere hapjes en drankjes, en langzamerhand stroomde de zaal vol. Het huwelijk werd bezegeld met een overweldigende confetti-regen en het bruidspaar trok zich terug in de privé vertrekken voor nog meer rituelen. Helaas moesten wij vertrekken, maar we hebben uit betrouwbare bron vernomen dat er daarna nog flink werd gefeest tot bam!
Het was echt prachtig en indrukwekkend om dit huwelijk vol met oude hindoestaanse tradities mee te maken. Robert en Diana, heel veel plezier en geluk saampjes, en we hopen dat jullie 100 zonen krijgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten